این تمرینات اولین بار در آسیا و پس از آن توسط مر بیان و نیز بازیکنان در کشورهای دنیا مورد استفاده قرار گرفت و دارای روشهای متنوعی است که بازیکنان در هر سطحی که باشند از مبتدی تا پیشرفته و بین‌المللی می‌تواند از آن استفاده کنند.
 تمرین توپ زیاد از تمرینات پیشرفته ایست که توسط آن می‌توان باعث تقویت تکنیک و تاکتیک ،حرکت پا و بهبود نقاط ضعف و تمرکز بازیکنان گردید. روشهایی که در این تمرینات استفاده می‌شود بسیار متنوع بوده و محدودیت نداشته و ضمن سادگی البته با شرایط مسابقه باید همخوانی داشته باشد.
دو نوع تمرین ،ساختار کلی این تمرینات را تشکیل می‌دهد:
1- تمرینات مشخص (سرعت ، پیچ ، ارتفاع و نقطه فرود توپ مشخص باشد)
2-تمرینات نامشخص (سرعت ، پیچ ، ارتفاع و نقطه فرود توپ مشخص نباشد)
تمرینات نه آنقدر ساده که موجب پیشرفت و ترقی نگردیده و فشاری به بازیکن وارد نکند و نه آنقدر سخت که از توان بازیکن خارج بوده و باعث لطمه به سلامتی او گردد. ضمناً توپ‌های ارسالی با شرایط منطقی مسابقه‌ تطابق داشته باشد. یکی از بهترین نکاتی که باید بازیکنان توجه داشته باشند اینست که حالت آماده آنان نباید با حالت آماده هنگام مسابقه ، تفاوت داشته و تصور کنند که سرگرمی است بلکه باید آن را با شرایط مسابقه یکی بدانند.
مربی هم می‌تواند پرتاب کننده و هم حمله کننده باشد و هم بازیکن میتواند چنین نقشی را در تمرینات داشته باشد لذا با توجه به تشخیص مربی در تقویت مهارتهای بازیکن ، تمرین صحیح را انجام خواهد داد.
شرایط مربی برای پرتاب توپ
1- داشتن راکت مناسب
2- دارای احساس دست خوب

3-مربی باید در پرتاب توپ دارای هماهنگی عصبی _عضلانی بالایی باشد.

نحوه پرتاب توپ و شرایط آن
1- توپ از ارتفاع کمتر از ۱۰ سانتی متری برروی میز رها شود. اگر از ارتفاع بالا رها شود ارسال توپها غیرطبیعی است و ریتم آنها متغیر خواهد بود.

2-مربی در موقع پرتاب توپ باید به نحوه توپ زدن بازیکن نگاه کند و نکات را گوشزد نمایدونباید به توپ ارسالی خودش چشم بدوزد.

3- مربی در ابتدا چند توپ در دست گرفته و شروع کند، و با رها کردن آخرین توپ ، و قبل از اصابت به میز خودش ( مهمترین نکته پرتاب توپ )، باید مربی مجددا چند توپ از سبد برداشته و به پرتابهای قبلی وصل نماید و با همین روند وقفه‌ای در ارسال توپ ایجاد نکند.
4- قبل از پرتاب، بازیکن باید کاملاً از نحوه تمرین توجیه گردد.